ترقه و فشفشه در چین باستان

در اوایل قرن 200 پیش از میلاد و در زمانی که چیزی به نام ترقه و فشفشه وجود نداشت،‌ چینی های باستان نوشته های خود را بر ساقه های بامبو می نوشتند و برای خشک شدن آن را بر روی زغال حرارت می دادند. اگر این ساقه ها زمان زیادی روی حرارت می ماند، چوب بامبو با صدای بلند و مهیبی متلاشی و منفجر می شد.

دانشمندان چینی با استفاده از این ویژگی بامبو و صدای انفجار غیر طبیعی و بلند آن، برای ترساندن راهزنان که در کوه ها مخفی می شدند استفاده می کردند. در برخی منابع دیگراز صدای مهیب آتش بازی برای ترساندن ارواح شیطانی در جشن سال نو چینی استفاده می شد.

ترقه و فشفشه در چین

در ادامه، چینی‌های باستان به تدریج استفاده‌های بیشتری از این ویژگی بامبو یافتند. آنان کشف کردند که می‌توان با ترکیب برخی مواد شیمیایی مانند نیترات پتاسیم، گوگرد و زغال چوب، انفجارهایی با شدت و مدت زمان متفاوت ایجاد کرد. این کشف، پایه‌ای برای اختراع باروت بود که بعدها نقش بزرگی در تاریخ نظامی و فرهنگی چین و جهان ایفا کرد.

با گذشت زمان و توسعه فنون مختلف، چینی‌ها توانستند کاربردهای دیگری نیز برای باروت و آتش‌بازی بیابند. در مراسم مذهبی و جشن‌های مهم، آتش‌بازی‌هایی با رنگ‌ها و اشکال متنوع به نمایش درمی‌آمدند که نه تنها برای ترساندن ارواح شیطانی بلکه برای به نمایش گذاشتن شکوه و عظمت امپراتوری چین نیز به کار می‌رفتند. این نمایش‌های رنگارنگ و پرشکوه، بخشی از فرهنگ و هنر چین شد و هنوز هم در بسیاری از جشن‌ها و مراسم‌ها این ترقه و فشفشه ها به چشم می‌خورد.

اختراع باروت و توسعه آتش‌بازی تأثیرات عمیقی بر تاریخ نظامی و فرهنگی چین داشت. باروت به زودی در ساخت سلاح‌های گرم و آتش‌زا مورد استفاده قرار گرفت که تحولی بزرگ در روش‌های جنگی ایجاد کرد. از سوی دیگر، هنر آتش‌بازی به عنوان یکی از نشانه‌های فرهنگی چین، به سایر نقاط جهان نیز راه یافت و به تدریج در فرهنگ‌ها و سنت‌های مختلف جای گرفت. این ابداع چینی‌ها نه تنها در پیشرفت نظامی تأثیرگذار بود، بلکه در گسترش تبادل فرهنگی و هنری نیز نقش مهمی ایفا کرد.

برای آشنایی با تاریخچه آتش بازی قبلا مقاله ای در این حوزه در سایت منتشر شده که مطالعه آن خالی از لطف نیست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *